Ośrodek leczenia anoreksji
Wskaźnik śmiertelności w anoreksji jest jednym z najwyższych wśród wszystkich chorób psychicznych i wynosi nawet 22%. Powolny jej przebieg usypia czujność, pozbawia tożsamości. Chorzy dzień po dniu, bezwiednie zmierzają do samozagłady. Anoreksja to niezwykle silny i podstępny przeciwnik. Choroba pełna zaprzeczeń, paradoksów i iluzji, niosąca ze sobą poważne konsekwencje dla zdrowia psychicznego, emocjonalnego i fizycznego, wpływająca jednocześnie na jakość życia i relacje z innymi. Coraz częściej dotyczy także chłopców i dorosłych mężczyzn. Niejednokrotnie nie daje wyraźnych objawów zewnętrznych. Początkowo jest to tylko niewinne ograniczanie kalorii. Potem dążenie do idealnej wagi. Pomału stosunek do jedzenia staje się obsesyjny. Posiłek jest swoistym rytuałem z dokładnym odmierzaniem porcji, dzielonych na maleńkie kawałeczki i układanych na talerzu w sposób absolutnie perfekcyjny. Choć potrzeby żywieniowe są coraz skromniejsze, jedzenie w dalszym ciągu pozostaje w centrum zainteresowania. Jak na ironię, są niekiedy świetnymi kucharkami. Potrafią przyrządzić znakomity posiłek, którego same nawet nie tkną. I tak nie zauważając kiedy, wpadają w pętlę sprzeczności, tracąc kontrolę nad zachowaniami związanymi z jedzeniem i odchudzaniem. To ostatnie staje się sensem całego życia.
Z czasem okazuje się, że do życia wystarcza tylko 300 kalorii
Konsekwentnie dochodzi do utraty kontroli nad zachowaniami związanymi z jedzeniem i odchudzaniem. Powolne gubienie kilograma po kilogramie daje wielką satysfakcję, zamazując obraz poważnych zagrożeń. Kiedy ciało jest już nienaturalnie chude i zwraca uwagę otoczenia, choroba znajduje się w głębokim stadium. A przecież spadek masy ciała to nie jedyna konsekwencja głodzenia. W parze z utratą, czasem nawet połowy swojej normalnej wagi, idzie postępujące wyniszczenie ustroju. Zmiany zaczynają się od pogorszenia stanu skóry, włosów i paznokci. Organizm przystosowuje się do obniżonej podaży składników odżywczych i odwodnienia, uruchamiając rezerwy i spowalniając procesy metaboliczne. Większość chorych dotyka utrata minerałów budujących kości, czyli osteopenia. Pojawia się anemia i zaburzenia hormonalne. U kobiet dochodzi zwykle do zatrzymania miesiączkowania. Osłabiony zostaje również system immunologiczny. Po kolei wszystkie narządy zaczynają zawodzić.
Wraz z postępującym wycieńczeniem organizmu na skutek głodowania, pojawiają się rozdrażnienie i apatia. Stan ten nieubłaganie prowadzi do depresji. Rodzą się myśli samobójcze oraz próby ich realizacji. Prawie połowa przypadków śmiertelnych jest spowodowana samobójstwem.
Terapia i leczenie anoreksji
Anoreksja to poważne zaburzenie o podłożu psychicznym. Dlatego chory potrzebuje zrozumienia, miłości, ciepła i specjalistycznego wsparcia. Przede wszystkim jednak reakcji ze strony otoczenia, pomagającej budować poczucie wartości i wiarę we własne możliwości. Pozytywna samoocena pozwala bowiem na lepsze funkcjonowanie w związkach oraz relacjach z innymi ludźmi.
Leczenie anoreksji wymaga czasu, niezwykłej determinacji i doświadczenia. Medycyna nie ma gotowej pigułki, która w cudowny sposób leczy chorobę. Aby osiągnąć sukces, trzeba zdać się na doświadczenie i cierpliwość specjalistów, wytrwałość psychoterapeutów oraz wsparcie bliskich. Bezgłośne wołanie o pomoc nie leczy.