Neofobia
Jest przypadłością najmłodszych a jej rozpoznanie bywa niezwykle trudne. Dzieci z neofobią nie odbiegają swym wyglądem od innych. Są tylko nieznacznie szczuplejsze. Niechęć do jedzenia, przede wszystkim do próbowania nowości to problem, z którym na co dzień zmaga się większość rodziców. Z badań wynika, że co dziesiąty maluch w wieku przedszkolnym wzbrania się przed wprowadzaniem do diety nieznanych produktów. Oczywiście jest to prawidłowy odruch obronny, z którego wyrasta się około siódmego roku życia. Zdarza się też, że dziecko odrzuca pokarmy wcześniej znane, albo z malucha o doskonałym apetycie nagle staje się niejadkiem. Badania wykazują, że próby wielokrotnego podawanie tej samej potrawy mogą przynieść dobre rezultaty. Nie mniej trzeba pamiętać, by czynić to cierpliwie i systematycznie. Wtedy jest szansa, aby nieznany produkt zmienił się w znajomy i tolerowany. Warto tu podkreślić, że jadłospis dziecka musi być urozmaicany stopniowo.
Jednak, gdy zauważymy, że kolejna próba wprowadzenia nowości kończy się fiaskiem lub gdy maluch coraz częściej unika jedzenia, możemy podejrzewać neofobię. Jej skutki mogą się ujawnić dopiero w wieku dojrzewania w postaci niebezpiecznych zaburzeń odżywiania. Zwiastować to może anoreksji, bulimii, a nawet nowotwory, które między innymi są konsekwencją niewłaściwej diety.
W neofobii zdarza się, że dziecko odrzuca pokarmy wcześniej znane
Terapia w neofobii pokarmowej opiera się na nauce prawidłowych zachowań żywieniowych oraz leczeniu dietetycznym. Czasami konieczna jest również konsultacja psychologiczna i wkroczenie z leczeniem farmakologicznym.